ပ်ံလိုရာ ပ်ံႏိုင္ၿပီတဲ႔လား

ည
အလြန္အကၽြံေတာက္ပလြန္းလို႔
စူးခဲ႔ဖူးတဲ႔ ဆူးေတြ
မူးေနခဲ႔မိတဲ႔ငါကေတာ႔
ေက်းဇူးပါ။

ေန႔
အေမွာင္ရိပ္ေတြၾကား
မနမ္းခဲ႔ဖူးတဲ႔ ပန္းေတြ
ဘယ္သူမွမလြမ္းရင္ေန
အဲဒီတုန္းက
ငါ႔ရဲ႕အထီးက်န္မႈ
ငါဘာသာငါလြမ္းတယ္။
ခါးသီးမႈေတြက ခ်ိဳၿမိန္လြန္းတယ္
လွပမႈေတြက အက်ည္းတန္လြန္းတယ္
ပူေလာင္မႈေတြက စြတ္စိုလြန္းတယ္
ငါ႔ခံစားခ်က္ေတြကေတာ႔ ေျခာက္ေသြ႕လြန္းတယ္။

ေျဖာင့္ေနတဲ႔ လမ္းမႀကီးက
တည့္တည့္မသြားတတ္တဲ႔ငါ႔အတြက္
ေကြ႕ေကာက္သြားတာ
ငါစိတ္မဆိုးရက္ပါဘူး။

လမ္းဆံုးရင္႐ြာေတြ႕မယ္တဲ႔
ခရီးအဆံုးမွာ လမ္းမဆံုးေသးေပမယ္႔
ငါေျခေထာက္ေတြက
ဘယ္ေတာ႔မွ မမုန္းပါဘူး။

အေရာင္တူအဆင္လြဲခဲ႔တဲ႔
သင္းကြဲငွက္
တဖ်က္ဖ်က္ခတ္ရင္း ခရီးဆက္
အိမ္မက္ေတြဆက္မက္ေနဆဲပါ။

အလြဲလြဲအေခ်ာ္အေခ်ာ္ေတြ
စားခဲ႔ရတဲ႔ ငါ႔ခံတြင္းက
ေအာ႔အန္ထုတ္လိုက္ရတဲ႔
အန္ဖက္အပိုင္းအစေတြကို
စာစာနာနာၾကည့္အၿပီး
ငါ႔အေတာင္မွာ
သူ....
စာတစ္ေၾကာင္းေရးသြားတယ္
“သင္ပ်ံလိုရာ ပ်ံႏိုင္ၿပီ” တဲ႔။

ေက်းဇူးပါ
ကဗ်ာ...........................။

ေျပႏိုင္ဦး

အလြဲနိဒါန္း

အသိုက္ကထြက္တဲ႔တစ္ေန႔
ဖတ္ဖို႔စာတစ္အုပ္
စားဖို႔႔ထမင္းတစ္ထုပ္
အေဖလုပ္သူေပးလိုက္တယ္။

ေယာင္ေယာင္မွားမွား
အေတြးမ်ားနဲ႔
ဖတ္ခဲ႔မိ
စားခဲ႔မိ။

နာတာရွည္
အစာမေၾကျခင္း
ေခါင္းကိုက္ျခင္း
ေ၀ဒနာ။

ခုမွသိၿပီ
ငါ႔ရင္ထဲမွာ စာ႐ြက္ေတြက တဖ်က္ဖ်က္ တလွပ္လွပ္
ငါ႔ေခါင္းထဲမွာ ထမင္းလံုးေတြက တ႐ံုး႐ံုး တ၀ုန္း၀ုန္း။

ထြက္ဆိုခ်က္

ေမာင္မင္း အမွန္တိုင္းေျဖပါ...
ဟုတ္ကဲ႔။
မင္းဘာေၾကာင့္ အလုပ္ကိုေကာင္းေကာင္းမလုပ္ပဲ
အားတိုင္း facebook လာလာသံုးေနရတာလဲ။
ဟုတ္ကဲ႔ပါ...
ႏွစ္လံုးသားက ေစခိုင္းတဲ႔အခါ နဲ႕
ႀကိမ္နဲ႔အတို႔ခံရတဲ႔ အခါေတြကလြဲရင္
ကၽြန္ေတာ္ အျခားဘာအလုပ္မွ အပိုမလုပ္ပါဘူး။
ကိုင္း ဒါဆို မင္းရဲ႕သားမယားကို
ဘယ္လို ေလာက္ငေအာင္ ရွာေဖြေကၽြးေမြးလဲ။
ဟုတ္ကဲ႔...
သူတို႔ေတြက ကၽြန္ေတာ္႔ႏွလံုးသားကို
ဘယ္လိုႏႈိးဆြရမယ္ဆိုတာ
သိေနၾကတယ္ေလ။
ကဲ..ဒါဆို မင္းရဲ႕အလုပ္ရွင္ေတြကေရာ..။
ဟုတ္ကဲ႔...
သူတို႔ၾကေတာ႔ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ႀကိမ္နဲ႔တို႔ၿပီး
ဘယ္လိုႏွစ္သိမ္႔ရမယ္ဆိုတာ
သိေနၾကျပန္ေရာဗ်။
ေကာင္းၿပီ ေမာင္မင္း...ဘာေျပာခ်င္ေသးလဲ။
ဟုတ္ကဲ႔..
ဘယ္ဘက္နားထဲက ကေလးငိုသံၾကားၿပီး
ညာဘက္နားထဲက ႀကိမ္သံၾကားေနရလို႔
သြားခြင့္ျပဳပါဦးခင္ဗ်ာ။
ဘာကြ.... ဒီအတိုင္းသြားလို႔ရမလား..
မင္းကိုျပစ္ဒဏ္ခ်ရဦးမယ္
မင္းကိုမွီခိုေနတဲ႔ မင္းရဲ႕မိသားစုေရွ႕ေရးအတြက္
မင္းရဲ႕ ခံစားတတ္တဲ႔ မေလာက္ေလးမေလာက္စား
မင္းႏွလံုးသားကို
Facebook မွာထားခဲ႔...ဒါပဲ။

အလင္း၀ိညာဥ္

မီး.....
စြဲေလာင္ ။

မီးစာကုန္ဆီခမ္း.....
က်န္ခဲ႔သည္.....
ျပာ ။

အလင္း၀ိညာဥ္

မီး
စြဲေလာင္...။
မီးစာကုန္ဆီခမ္း
က်န္ခဲ႔သည္
ျပာ...။

မုန္႔ဖက္ေလး၏ ေသတမ္းစာ

ဆန္မႈန္႔

စက္ေပၚတက္

လွ်ာေပၚျဖတ္

တစ္မနက္

ဒီထက္ဘာတတ္ႏိုင္လို႔လဲ

အုတ္ၾကားေပါက္ ျမက္

မ်ိဳးေစ႔လည္းမွန္..ပင္လည္းသန္..

ေရ၊ေလလည္းေကာင္း..ေနျခည္ေလာင္း...

ရြက္ေဟာင္းလည္းေႁကြ...ရြက္သစ္ေ၀ကာ..

အခ်ိန္ေတြသာ ေႏွာင္းခဲ႔ၿပီလား...

ေျဖသိမ္႔လိုက္

စိတ္တင္းၾကပ္တဲ႔အခါ စိတ္ထြက္္ေပါက္ေလးေပးလိုက္ပါ

ခႏၶာကိုယ္ ပင္ပန္းဆင္းရဲတဲ႔အခါ အနားယူျခင္းထြက္ေပါက္ေလးေပးလိုက္ပါ

မုန္းတီးနာႀကီးမႈေတြ တိုးေ၀႔လာတဲ႔အခါ ခြင့္လႊတ္ျခင္း တံခါးေလးဖြင့္ေပးလိုက္ပါ

ကဲ႔ရဲ႕ရႈံ႕ခ်ခံရတဲ႔အခါ အေ၀ဖန္ခံႏိုင္ျခင္းဂုဏ္သတၱိေလးနဲ႔ တြန္းလွန္လိုက္ပါ

တစ္ကိုယ္တည္း အထီးက်န္တဲ႔အခါ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ျခင္း အရသာေလးနဲ႔ အေဖာ္ျပဳလိုက္ပါ

တစ္စံုတစ္ရာဆံုး႐ႈံးသြားတဲ႔အခါ သဘာ၀ေဘးဒဏ္ခံ ဒုကၡသည္ေတြကို ကိုယ္ခ်င္းစာရင္း ေျဖသိမ္႔လိုက္ပါ

ဤစာကို ေရးေနသူကေတာ႔ ဒါေလးေရးၿပီးေတာ႔ပဲေျဖသိမ္႔လိုက္ပါၿပီ....